නොපිපි කුසුමක හද ගැස්ම නුඹ නම්
ඒ මලේ පෙති පර නොකළ මැනවි
සිත් අහසේ පිපි හුස්ම පොද නුඹ නම්
සදක් සේ නුඹ බැස නොයනු මැනවි 

මහද අරණේ ලැගුම් ගත් නුඹ
පින් නොකලමුත් අපි අපේ වන්නට
පතන්නෙමි මා සදා නුඹවම
මතු භවේදිත් යලි යලි

පුරාණේ අපේ දෙහිත් බැදුනත්
එදා වෙරළේ බැදුණු දෑගිලි
අද මෙසේ රැලි පෙරලි අතුරින්
සේදී සේදී මැකීගියමුත්
මියෙන තුරු මගේ මතක නිම්නයේ ගලා බැස යාවි

කොපුල් මතින් නුඹේ වෑහුණු හසරැලි
දෙනෙත් අගින් නුඹේ දගලපු ඉගිබිගි
මැකී නොමයයි මාහද සන්තානේන්
පෙර අපේ ඒ සොදුරු මතකය
මියෙනතුරු මගේ මතක නිම්නයේ ගලා බැසයාවී 

- තිලිණි ප්‍රියංජලා -