එක අම්මා කෙනෙක් තමන්ගේ දරුවා ඉපදුන ගමන් අත් නැති නිසා එපා කියාලා. ඒ පාර දරුවා අනාථ නිවාසෙකට බාර දීලා.......

අත් නැති හන්දද අම්මේ මා එපා උනේ......

ඉපදෙනකොට මං ඔබේ පුතු බව දැනන් හිටියේ නෑ අම්මේ

ඔබේ ලේ කිරි උරා උපදින්නට ඉන්නා බව දන් නෑ අම්මේ

සසර දනව්වේ ඔබ මගේ මව් බව දන් නෑ අම්මේ

අත් දෙක නැති බවත් මං තව දන් නෑ අම්මේ

සසර පුරා අම්මගේ කුසේ උපදීනන්නට මං

පෙරුම්පුරා බලන් හිටියා මං

එනමුදු ඉස්පිරිතාලේදී දුටුවාද මං

මුහුණ දැක දැක හැරයන්නට සිතුනිද මං

දහදුක් විදදරා ඔබ වැදුවද මාව

මගේ ඇස් අරිනකොට ඇයි මට නොදැනුනේ මව් සුවද

මගේ අත් දෙකම නැති වුනත් මගේ පුංචි දෙඇස් බලා

කොහොමද සිත් දුන්නේ මා එපා කියන්නට

ඔබේ කුස ඇතුලේ අතපය දිගහරිමින් හිටියා 

නොදනුනිද මගේ දැගලිල්ල මං දග කරමින් හිටියා

පින් කර නැතිමුත් ඔබේ තුරුලේ සුව විදින්නට

යන්නම් අම්මේ ඔබේ සිත තුටින්නම් හැමදාට

අත් දෙක නැති බව මා දන්නවනම්

ඔබ මා එපා කියනා බව මා දන්නවනම්

ඔබේ මගේ මව කියා මා දන්නවනම්

මතු සංසාරේ ඔබට ලෝකයෙන් අපවාද නගන්නට ඉඩ නොදෙන්නම්

මොනවා කරන්නද මා මේ භවේ ඉපදුනේ මගේ පවට

යන්නම් අම්මේ කාත් කවුරුවත් මා හට නැති ලෙසට

අහිතක් නෑ අම්මේ යන්නම් මා ඔබ කියනා තැනට

යන්නම් අම්මේ ළමයින් අතරේ හිනැහෙන්නට ළමා නිවාසේටම

යන්නම් අම්මේ යන්නම් මට හිමි තැනට

- තිලිණි ප්‍රියංජලා  -